Ali Suad Sözleri

Bu Sayfada Birbirinden Güzel Ali Suad Sözleri Yer Almaktadır , Ali Suad Sözleri Okuyup Arkadaşlarınız İle Veya Sosyal Platformlarda Paylaşabilirsiniz.

Hayat bir bahçe.. Her insan, kendi bahçesinin bahçıvanıdır.

İman insana, kendinden başkasını da sevmeyi öğretir.

İnsan, duası kadar kuvvetlidir.

İnsan irfanla, pul zamanla değerlenir.

Kalbini maddeyle doldurma ki, onunla beraber eskimeyesin.

Merak, akıl midesinin guruldamasıdır.

Bir atoma giremeyen “tesadüf”, hayatımıza girebilir mi hiç?

İnsanın bilgisayardan üstünlüğü, bildiklerini yaşamasıdır.

Yeniliğinden daha yeni, yeniliğinden hiçbir şey yitirmeyenlerdir.

İnsana güvenilir, fakat nefsine asla!.

Şeytana kızacağına bir iyi iş yap, onu kızdır.

Allah, insanlara cehenneme gitme özgürlüğü de vermiştir.

Kuş bakışı bakmak güzeldir; fakat kuş gibi bakmamak şartıyla.

Karakter, hayata bakış açısıdır.

Kötü bir toplumun bozamadığı insanı, kötü arkadaşı bozabilir.

Övünerek yaşayanlar, dövünerek ölürler.

Bir gedik, bin düşman davet eder.

Başsız ayakların, yolu bitmez.

Doğru yolda eğri yürümeyenler, eğri yolda doğru yürümeye çalışanlardan geriye düşebilirler.

Bizim unuttuklarımız bile kaydediliyor.

Hayat, sanki bir arıdır; kimi balını yer, kimi iğnesini.

Kalbi dil veren, onun sesine de cevap verir.

Kötüler, kötü değillerdir. İyinin iyiliğini onlarla anlarız.

İnsan yalnızca, Allahsızlığa alışmaz.

Çok düşünen, çok düşündürür.

Yalancı, yanılttığından daha çok yanıltır.

İnanmıyorum diyorsun; inanmadığına inanmıyorum, biliyorsun.

Hevesler doyuncaya kadar, caziptir.

Ölümü yokluk görmek, ruhun ufkuna duvar örmektir.

Şeytan, nefsin antrenörüdür.

En masum tavrı ve en süslü elbisesiyle çıkar karşımıza; günah.

Ruhumuzda açılan yaralar, kapanmaz.

Yaşamak, her an yeniden yaratılmaktır.

Oyuna her şeyini veren, oyunun oyuncağı olur. Kölecesine peşinde olduklarımızın esiri sayılırız.

Kulağı yok ki nefsin, nasihati dinlesin.

Kara kaplı defterde, önce tesadüfe rastladım.

Her gayesiz hareket, bir şaşkınlıktır.

Gurur, hiçbir zaman boyu kadar konuşmaz.

Dünyevi şeylerin huzur vereceğini zannetmek, huzursuzluğun kaynağıdır.

Hayat bütünüyle fırsat iken, fırsat beklemek niye?

Günahın çirkin olmayan tek yönü, ona edilen tövbedir.

Cılız şahsiyetler, taklitle beslenir.

İnanıyorum diyoruz. Acaba, günümüzde ne kadarını, inandığımız yaşayarak geçiriyoruz?

Çalışmadan bize verilenlere şikâyet değil, şükredilir.

Gündüzün kıymetini gece olunca, nimetin kıymetini de elden çıkınca anlıyoruz.. Kötü tarafı, iş işten geçmiş oluyor.

Güneşe Satürn’den bakan ısınmaz elbet.

İnsan aklını atmadıkça, inkârı kafasına koyamaz.

Göz, güzel görmeyi akıldan öğrenir.

Engeller aşılmak içindir, takılmak için değil.

Gurur, bizim olamayanla yaptığımız gösteriştir.

Zulme, ancak paslı vicdanlar razı olur.

Deliye, mantık dersi verilmez.

İnsan taklit için değil, keşfetmek için vardır.

Hedeflerini çaldıranlar, on ikiden vuramazlar.

İnsan gözünü açtı, bu diyarı seyretti… Kapayınca sorulacak ne gördüğü. Yoruma göre kıymet biçilecek.

Bazen, affetmek de bir cezadır.

Değerlendirilmeyen fırsat, değerini kaybeder.

Şahsiyet, hakka bakış açısıdır.

Ne dersek diyelim, vicdanımız onun öğrettiğini söylüyor.

İnsanlar susar, mezarlıklar konuşur.

Her bir hakikat, mutluluğun kapısını açacak bir anahtardır.

Tövbe de günah kadar, yapmacıksız olmalıdır.

Ümidini katık edersen, bir başka lezzet alırsın hayattan.

Yasalar yassılaştıkça, insanı kamburlaştırır.

Nerede bağırılacağını bilmeyeni, bir çığ susturabilir.

Bilmeyene, güneş de karanlıktır.

Güller çoğalmalı ki, ayrık otları fırsat bulmasınlar.

Rabbini bilen, haddini bilir.

Hakikat, kendisinden başkalarına muhtaç etmeyendir.

İki cihanın güneşi olmasaydı, insanları aydınlatmaya yıldızlar yetmezdi.

Tecrübeler, akıl besler.

İnsana paraya davrandıkları gibi davrananlar, onu harcamak için kullanırlar.

Hedefe varmak için inanmak yetmez, yürümek de gerek.

Kulak, manayı duymaz.

Yücelmek, yücelere gönül vermekle başlar.

Her parça, manasını bütününde kazanır.

İçinizde ki hesaplaşmanın büyüklüğünü anlamayan, küçük hesaplarda boğulmaya mahkumdur.

İnsanın gücü; bir batılı hak yapmaya yetmez. Yanlışlarda birleşmek, yanlışları çoğaltır.

Yanlışlar, hayatın çıkmaz sokaklarıdır.

Şeytanın sermayesi hile, kârı günahkârdır.

İnsan, aslen asildir, ona sefalet yakışmaz.

Ruhsuz bakana, görünmez sonsuz.

Amaçsız bir yaşamın, anlamsız bir sözcükten ne farkı var?

Dua, kulluğun dengesidir.

Dünyadan ebedilik isteme!. Kendisinde yok ki, sana versin.

İçgüdüyü (!), kim güdüyor?

Çirkinliği çirkin görmeyen, çirkinleşmiş demektir.

Düşmanını yanlış seçen, zafer kazanamaz.

Eşit davranarak değil, hakkını vererek “adil” olunur.

İnsanların yüz akı olacak siyahlar bulunduğu gibi, insanlığın yüz karası olacak nice beyazlar vardır.

Avcı, kısmetini avlar.

Bazıları beyinlerini ihmal ettikleri kadar midelerini ihmal etselerdi, açlıktan ölürlerdi.

İşte gerçek hürriyet! Her şeyin efendisi, köle olmak.

Bütün akıllılar beyaz bir sayfa olsaydı, felsefeciler lekesiz olurdu.

İnsan okuyarak bilir, yaşayarak öğrenir.

Hayatını yaşayan, hayat hakkını kullanmıştır. İnsanların ne kadar yükseldiklerine değil, nasıl yükseldiklerine bakılmalıdır.

Herkes bir şeyler bekliyor, fakat herkesi de bir şey bekliyor; veda!.

Cihat; insanla değil, inkarla mücadeledir.

Herkesin kendini düşündüğü bir toplumda, herkes yalnızdır.

Belalardan kurtulamayız, fakat hafifletebiliriz; ders olarak..

Merakı az olup cahil kalmak, merakını boş şeylere sarf edip, zır cahil olmaktan daha iyidir.

Şefkatsiz kucakta, ruhu acıkır bebeğin.

Zaman, yalanları affetmez.

Meşhur safsatalar kadar keşfedilmemiş hakikatlerde vardır.

Nefis, parçada bütünü arar. Nefsinin gözüyle bakıp, benden İslamiyet’in tamamını görmek isteme.

İnsan vicdanı yaşadıkça, insanca yaşar.

İhtiyacında samimi isen, kavuşmaktan korkma.

Ey sıkıntı gel! Seni yüreğimle boğacağım.

İnsan sadece seçerken, hürdür.

Yolsuzluk, yolunu kaybetmişlerin yoludur.

Kalp, temiz kaldıkça güçlüdür.

Hakikate ulaşmak isteyenlere, bu dünyada yeterince işaretler vardır.

İleriyi görme yarışında inanan, hep öndedir.

Ümitsizliğin kara delikten ne farkı var?

Hayra yoran, yorulmaz.

Kahraman; menfaat endişesi duymaksı zın, fedâkar olandır.

Gözyaşı, ruhumun aşısıdır.

Makamla büyümeye çalışması, insanın küçüklüğünün itirafıdır.

Güzelliği yaşatmak, onu yaşatmaktır.

Acıkmayı unutan, açlara acıyamaz.

Yeniden düşünmeye başlamak, yeniden yaşamaya başlamanın mutlak şartıdır.

İnkar, düşünmeyenlerin işidir.

Eskimeyenin peşinden giden, hep yeni kalır.

Bir insan, yaptığından hesap vereceğini unuttuğu nispette, kötü olabilir.

Şükrederek yiyenin, bedeniyle beraber ruhu da doyar.

Gözü açık kör! Her şeye hep aynı bakar ve görüyorum sanır.

İnanmayan “bilgin”, inanan “bilmez” den daha cahildir. İmanın cahili olan, neyin alimidir?

Yelkenine güvenmiyorsan, denizde dolaşma.

Bu dünyada sebepleri aş ki, ebede ulaş.

Çocuklar ne yaramazdır, ne şımarık. Onlar sadece çocukturlar.

Herkesin nefsi, kendi sıkletincedir.

Güneşin ateşinden çok, suyun özlemi yakar çölü.

Engelleri aşamayanlar, onları aşılamaz görenlerdir.

Cevap, sorunun açtığı pencereden görünür.

Maskesiz şeytan, kimseyi aldatamaz.

İntihar edenler de, hayatı çok sevenlerdir.

Çiçek de uzatsanız, görmeyen korkar.

İnsan, kalbinin kölesidir.

Şeytanından şüphesi olan, küçük bir iyiliğe niyetlensin.

Terkedilen her hayır, ruha çalım atmaktır.

İnsan yaptığından hesap vereceğini unuttuğu nispette, kötü olabilir.

İmanın cahili olan, neyin alimidir?

Karanlık, ışığın sermayesi olamaz.

Kainatta her şey ile dostuz, çünkü hepimiz mahlukuz.

Ölüm, ölünceye dek öldürecek.

Aramak, bulmak kadar değerlidir.

Dünyaya muhabbet göstermem. Çünkü ayrılması zor oluyor.

Hürriyet, ancak ne yapacağını bilenlere faydalıdır.

İnsan büyüse de, nefsi çocuk kalır; değişen yalnız oyuncaklardır.

Şeytan, uyuyana ninni söylemez.

Değişmez ölçüler, değişim ölçülerinin hayatiyetidir. Değişim ölçüleri de, değişmez ölçülerin süreklilik teminatıdır.

Gün gelir dertsizlik, derdi olur insanın.

Güneşi bilmeyen çiçek, renginden habersizdir.

Hayvanların canı sıkılmaz, neden?

Kendini aldatanın, aldatmayacağı kimse yoktur.

Eğriye “eğri” bakan, eğriyi “düz” görür.

Kalbine hakim olamayan, kalbindekine mahkum olur.

Üşümeyi, unutmakla ısınılmaz.

Durmak azaptır, varmaya az kalmışsa.

Aç beden dünya işinde, aç ruh ahret işinde yavaştır.

Kendini görmek mi istiyorsun? Aynada ki dışına değil, içinde aynalara bak!.

İyilik, ahret malıdır.

Bu Sayfamızda Birbirinden Güzel Ali Suad Sözleri Okudunuz, Ayrıca Sizler De Sitemize Katkıda Bulunmak İstiyorsanız; Yorum Bölümüne Bildiğiniz özlü ve anlamlı Ali Suad Sözleri Yazabilirsiniz.